Λύση; Γιατί είμαστεν τίποτε πελλοί;

Το πολιτικό κατεστημένο πραγματικά έσιεσεν πάνω του με την χαραμάδα που αήκαν ανοιχτή τα Ηνωμένα Έθνη. Όι γιατί φοούνται ότι ο Χριστόφιας εννά υποχωρήσει. Αλλά επειδή φοούνται άμπα τζιαι ξανα-υποχωρήσει η Τουρκία, τζιαι ξαναδεχτεί κάτι στην λογική τζιαι με βάση τους συσχετισμούς του Ανάν – με διαφορετικές πρόνοιες φύσικα. Σε περίπτωση που ο φόος τους γενεί πραγματικότητα τότε η κατάσταση θα είναι πραγματικά για γελόκλαμα…

Η ένταση του απορριπτισμού (ΕΥΡΩΚΟ-ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ-ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ) που ανοιχτά μπορούμεν να πούμεν πλέον ότι εκτός που ακροδεξιές εμπεριέχει τζιαι ανοιχτά φασιστικές αιχμές (που αφορούν τζιαι τον τρόπο εκτός που το περιεχόμενο των τοποθετήσεων τους) θυμίζει 2009 ίσως τζιαι 2004…

Με την διαφορά ότι οι επανενωτικοί σήμερα περίπου εδιπλώσαν τα…

Οι ΑΚΕΛικοί εκτός που την παραδοσιακή δειλία τους είναι τζιαι πιο αδύνατοι σήμερα.

Τζιαι οι φιλελεύθεροι εκτός που την παραδοσιακή αδυναμία τους είναι τζιαι πιο αδιάφοροι σήμερα.

Στο επίπεδο της κοινωνίας προετοιμασία για τη λύση εν έγινεν. Ντάξει σίουρα πολλοί εβαρεθήκαν οπόταν εν πιθανόν να ψηφίσουν Ναι να τελειώνουμεν. Αλλά πολλοί άλλοι εννά ψηφίσουν Όχι πάλε για να τελειώνουμεν…

Όπως τζιαι το 2004, μια μερίδα της αστικής τάξης θα σκέφτεται άλλες υπαλλακτικές που την επανενωτική λύση. Τότε ήταν η Ευρώπη τζιαι το Ευρώ, σήμερα εν η προεδρία, το Ισραήλ τζιαι τα γκάζια…

Τζιαι όπως τζιαι το 2004, μια μεγάλη μερίδα του κόσμου θα φαντασιώνεται νέες στρατηγικές, θα κατασκευάζει τζιαι θα καταναλώνει νέες ψευδαισθήσεις τζιαι θα λαλεί όμως που μέσα της – καλά είμαστεν έτσι…που να μπλέκουμεν τωρά…

Leave a comment