Προλεγόμενα:
Πριν μερικές μέρες πρόσεξα σε βιβλιοπωλείο στη Λάρνακα [και του ‘ριξα μερικές ματιές] το πολυδιαφημιζόμενο από τους [πάσης φύσεως, λογής και κοπής] απορριπτικούς και αντιομοσπονδιακούς, βιβλίο “Διζωνική εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας – 1955-2011 – Οι καταβολές της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας”!
[Λαλείτε απ’ εδώ να πήρε τζι’ ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Γιώργος Κολοκασίδης την ιδέα να χαρακτηρίσει, στην εμπνευσμένη ομιλία για την επέτειο της 25ης Μαρτίου του 1821, τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία ως «σύνοψη των τουρκικών απαιτήσεων»; Για τον κολοκασίδειον πανηγυρικό, δείτε και τη σχετική ανάρτηση του Νέου Ελληνοκύπριου με τίτλο “Ο «πανηγυρικός» του Κολοκασίδη: Κράτος ελληνικό, ας είναι και μισό…” – link: http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/03/blog-post_27.html]…
Συγγραφέας του βιβλίου [για τη «Διζωνική εκτέλεση»] είναι η «χαλκέντερη» μαιτρέσα [το θηλυκό του «μαιτρ»], με PhD στον ανιΑΚΕΛισμό και την αντιομοσπονδιακή παραφιλολογία], αλλά όλως παραδόξως εκ του τρισκατάρατου Ηνωμένου Βασιλείου ορμώμενη Lady Φανούλλα Αργυρού. Τούτη εδώ και δεκάδες χρόνια παρεπιδημεί εις Λονδίνον, ενδιατρίβοντας στα αρχεία του Foreign Office όπου ψάχνει [ως σύγχρονος εξερευνητής] να ανακαλύψει [“στοιχειωμένες”] αποδείξεις περί της διαχρονικής [υποχθόνιας και προδοτικής] συνεργίας του ΑΚΕΛ με τους Εγγλέζους]…
{Παρενθετική σημείωση:
Τελικά προτίμησα και πήρα [από το συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο] δύο άλλα βιβλία που εκδόθηκαν πρόσφατα: Το τελευταίο βιβλίο του κύπριου μελετητή Λουκά Κακουλή “Αδάμ Αδάμαντος και Τάσσος Παπαδόπουλος” όπως και το βιβλίο “Η Επανάσταση στην Ελλάδα – Το ΚΚΕ και οι ξένοι φίλοι (Εμφύλιος 1945-1949)” του ελλαδίτη μελετητή Φοίβου Οικονομίδη. [Καλά μου διαβάσματα!]… Αλλά θα επιδιώξω να το διαβάσω κι εκείνο της κας Φανούλλας, αν τύχει και το βρω σε καμιά βιβλιοθήκη!}…
Στο κυρίως θέμα:
Με τη δαιμονοποίηση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που κάμνουν γνωστοί αντιομοσπονδιακοί [ή «διχοτομικοί» όπως τους λαλεί τζι’ ο φίλος ο Aceras – link: http://proedrikes.blogspot.com/2009/09/blog-post.html], «έγκριτοι» πολιτικοί και δημοσιογράφοι, επιχειρείται η καθ’ ολοκληρία απόρριψη της ομοσπονδοποίησης ως μορφής λύσης του κυπριακού και επανένωσης του τόπου μας.
Στην προσπάθεια τους αυτήν, οι «διχοτομικοί» ελαυνόμενοι από εθνικιστικά σύνδρομα και ελληναράδικες εμμονές, θέτουν μαξιμαλιστικούς στόχους [για να διατηρηθεί η επικυριαρχία των ελληνοκυπρίων], κινδυνολογούν [μιλούν ας πούμεν, για τους κινδύνους που διατρέχει η ελληνικότητα Ημών των ελληνοκυπρίων, αλλά και γενικότερα η “φυλή” ΜΑΣ] και επικαλούνται νομικισμούς για να απορρίψουν τυχόν συμβιβασμούς που είναι απαραίτητοι για την εξεύρεση λύσης, λες και το κυπριακό είναι νομικό ζήτημα κι όχι πολιτικό! Στην ουσία όμως, οι θέσεις και τοποθετήσεις τους οδηγούν στη διατήρηση του σημερινού status quo, που όπως είπε κάποτε και ο Τάσσος Παπαδόπουλος είναι [για πολλούς] «the second best solution»! Με την τακτική, τις ενέργειες και τη ρητορική τους, οι αντιομοσπονδιακοί, επιδιώκουν τον τορπιλισμό των όποιων κινήσεων γίνονται προς την κατεύθυνση της εξεύρεσης ομοσπονδιακής λύσης. Τους τρομάζει η πολιτική ισότητα με τους τουρκοκυπρίους και η μετεξέλιξη του κυπριακού ενιαίου(;) κράτους [στην ουσία της σημερινής “Ελληνοκυπριακής Δημοκρατίας”] σε ομοσπονδιακό [συνεταιριστικό μαζί μες τους τουρκοκύπριους] κράτος.
Για να πετύχουν [οι αντιομοσπονδιακοί] τους στόχους τους και για να δημιουργήσουν αρνητικό κλίμα μέσα στον κόσμο ούτως ώστε να μην δεχτεί μια λύση ομοσπονδίας, προχωρούν [οι ίδιοι] σε “εκτέλεση” της επιδιωκόμενης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Διαστρεβλώνουν τις θέσεις και προτάσεις του Προέδρου, ή/και παρουσιάζουν τις [συνομοσπονδιακές ή/και διχοτομικές] θέσεις της τουρκικής πλευράς ως να έχουν γίνει αποδεχτές από τον Πρόεδρο. Κινδυνολογούν μάλιστα κάμνοντας συνεχείς αναφορές στις όποιες αδυναμίες, ελλείψεις, ασάφειες ή και κενά του Σχεδίου Ανάν [πάσχουν κι από οξεία “ανανολογίαση” οι έρμοι!]. Προσπαθούν να δημιουργήσουν φοβίες, δυσπιστία και αμφιβολίες τον κόσμο βασιζόμενοι στη γενικότερη έλλειψη γνώσεων και εμπειριών [από πλευράς κόσμου] για το πως λειτουργεί μια ομοσπονδία. Μιλούν ας πούμεν, για το αβέβαιο μέλλον της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και για τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη που θα επωμιστεί μόνο(!) [λένε] η ελληνοκυπριακή πλευρά για να υλοποιηθεί και λειτουργήσει η Ομοσπονδιακή λύση. Και του ελληνοκύπριου μην του πεις ότι θα επηρεασθεί η πούγκα του!
Ειδήμων επί τέτοιων οικονομικών ζητημάτων είναι ο πολυ-συνταξιούχος [των 150 χιλιάδων ευρώ ετησίως] κος Χριστόδουλος Χριστοδούλου. «Τούτος» μια την άλλη αρθρογραφεί στη “Σημερινή” και ξιφουλκεί κατα της Κυβέρνησης [για τα οικονομικά και τα σημερινά και τα μελλοντικά της Ομοσπονδίας] ή εκδίδει με τη συνδρομή του Αρχιεπισκόπου και σχετικές μπροσούρες με το έργο του.
Κανένας απ’ αυτούς όμως, δεν μπήκε στον κόπο να ΜΑΣ μιλήσει και για τα [οικονομικά κι όχι μόνο] οφέλη που θα έχουμε ως κυπριακός λαός στο σύνολο του από μια [ομοσπονδιακή] λύση. Διανοήθηκαν άραγε σου όλοι αυτοί οι οικονομικοί φωστήρες πόσες εκατοντάδες εκατομμύρια θα γλιτώνουμε [και οι δύο κοινότητες] σε περίπτωση αποστρατικοποίησης, ή τι οικονομική ανάπτυξη θα υπάρξει; Μάλλον τα κάνανε γάργαρα!
Η αντιομοσπονδιακή ρητορική αναδεικνύει [μέσα από άρθρα και δηλώσεις] την απροκάλυπτη αντιομοσπονδιακή πολιτική του κομματιδίου των ΕΥΡΩΚΟ-κων [που μιλάνε γενικώς κι αορίστως για «ευρωπαϊκή λύση»] αλλά κι άλλων ακροδεξιών και εθνικιστικών περιθωριακών ομαδούλων [όπως το ΕΛΑΜ, το ΚΕΑ, το ΕΔΗΚ, την ΠΟΝΤΙΚΟ-φυλλάδα, τη σαμψώνεια “ΜΑΧΗ”, την φτωχοπούλεια “ΕΝΩΣΙΣ”], που αν και λιλιπούτειες, οι θέσεις και οι εκδηλώσεις τους υπερπροβάλλονται από τα ΜουΜουΕ και δη από τον παπαφιλίππειον “ΑΝΤΕΝΑ”. Όμως συγκαλυμμένα(;) αντιομοσπονδιακή πολιτική εξασκούν και στελέχη της ΕΔΕΚ [με το επαναλαμβανόμενο τροπάρι τους «ο Πρόεδρος να αποσύρει τις απαράδεχτες προτάσεις του, για την εκ περιτροπής προεδρία, τη σταθμισμένη ψήφο και την παραμονή 50 χιλιάδων εποίκων»], του ΔΗΚΟ, των Οικολόγων και μιας μεγάλης μερίδας του “Συναγερμού”.
Κοντά σ’ όλους αυτούς θα ‘θελα να προσθέσω [κάμνοντας ειδική αναφορά] την εφημερίδα “Σημερινή” του γνωστού χατζιηκώστειου συγκροτήματος “Δίας”. [Ως γνωστόν η “Σημερινή” εν η εφημερίδα που έχει ως προμετωπίδα τα λόγια του Ρήγα Φεραίου «Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά», αλλά ουδέποτε είπαν ΜΑΣ πως ορίζεται η ελευθερία του συλλογίσθαι!] … Η καθημερινή αρθρογραφία της εφημερίδας βρίθει από αντιομοσπονδιακά πονήματα, πραγματείες και συγγράμματα. Η “Σημερινή” διαθέτει πληθώρα αρθρογράφων και συνεργατών [μονίμων και με καθημερινές στήλες μάλιστα, αλλά και εκτάκτων] που το παίζουν ειδήμονες και specialists περί της Ομοσπονδίας και μια την άλλη ξιφουλκούν τόσο εναντίον της, όσο και εναντίον αυτών που την υποστηρίζουν!
– Πρωτοκεφαλής είναι ο μέγας θεωρητικός του “ελληναραδισμού” Σάββας Ιακωβίδης [που δεν παρέλειψε να εξυμνήσει το βιβλίο της κας Φανούλλας – αυτό που προείπαμε με τον αστυνομικο-κατασκοπευτικό τίτλο περί “διζωνικής εκτέλεσης” – link: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/antistaseis/373893] και που στολίζει με ποικίλα επίθετα όσους υποστηρίζουν τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία,
– κι από κοντά ο Λάζαρος Μαύρος με τα προσφιλή του «συνιστώντα states»,
– αλλά κι ο Κωστάκης Αντωνίου που χαίρεται για την “προέλαση” της αντιομοσπονδιακής ΑΦΕ στις φοιτητικές εκλογές στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, η οποία [θαυμαστέ παρακαλώ!] αύξησε τα ποσοστά της από 3,48% σε 5.69%, και τούτο στέλνει [όπως λέει] αντιομοσπονδιακά μηνύματα! [link: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/365320],
– ως επίσης και ο ανταποκριτής της εφημερίδας στις Βρυξέλλες Γιάννος Χαραλαμπίδης, ειδικευθείς κι αυτός στην αντιομοσπονδιακή πλην εξυπνακίστικη παραφιλολογία. Ας πούμεν, διερωτάτο πριν λίγο καιρό «… γιατί [η Τουρκία] δεν δημιουργεί μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με τους Κούρδους, η οποία θα περιλαμβάνει εκ περιτροπής Προεδρία και σταθμισμένη ψήφο …», ή μας έβαλε να λύσουμε τον μέγα γρίφο «Σκεφτήκατε τι θα συνέβαινε εάν το πολιτειακό σύστημα της Ισπανίας ήταν ομοσπονδιακό και αν οι Βάσκοι και οι Καταλανοί είχαν «συνιστώντα states» ανάλογα με τα προτεινόμενα στην περίπτωση της Κύπρου»… [Μα καλά τι σύστημα νομίζει «τούτος», πως έχουν στην Ισπανία; Και δεν το ξέρει ότι κάποιες περιοχές απολαμβάνουν περισσότερη αυτονομία από κάποιες άλλες – link: http://www.sigmalive.com/simerini/politics/reportaz/347491 ],
– τελευταία αλλά όχι έσχατη η «ωραία ελληνίς» Μικαέλλα Λοΐζου [links: http://christofias-watch.blogspot.com/2010/12/h.html και http://edokypros.blogspot.com/2011/01/blog-post_18.html], που το παίζει και “ειδημόνισσα” επί του βελγικού [ομοσπονδιακού] μοντέλου. Πάντως προχτές που την είδα στη δημοσιογραφική συνέντευξη του Προέδρου έχασα πάσαν ιδέα επί παντός!
Κι ολίγα τινά [ερωτήματα, απορίες και παρατηρήσεις] επί της ουσίας:
1. Όπως έγραψα και παλαιότερα εδώ, σ’ αυτό το Blog [link: http://www.epanenosi.com/index.php/archives/230]:
«… οι ομοσπονδίες είναι χρήσιμα εργαλεία για το γεφύρωμα εθνικών (θρησκευτικών και πολιτιστικών) διαιρέσεων στο πλαίσιο μιας κερματισμένης κοινωνίας. Αποτελούν έναν μηχανισμό ενσωμάτωσης των ετερογενών στοιχείων ενός κράτους σε μια ενιαία πλέον πολιτική κοινότητα. Άνθρωποι με διαφορετική (εθνική) καταγωγή, γλώσσα και πολιτισμό μπορούν, παρά τις διαφορές τους, τείνουν να επιδιώκουν τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από τη συμμετοχή σε ένα κοινό εγχείρημα».
Και στη Λιβύη αν δεν υπάρξει τελικά ομοσπονδοποίηση για να συνενώσει τη χώρα γεωγραφικά [καθώς οι υποστηριχτές από τη μια και οι αντίπαλοι του Καντάφι από την άλλη είναι διαχωρισμένοι γεωγραφικά στη βάση διαφορετικών κι αντιπάλων φυλών], η χώρα θα διαμελιστεί στα δύο [σε ανατολική και δυτική Λιβύη], και με τον εμφύλιο πόλεμο να συνεχίζει να μαίνεται [αν δεν υπάρξει αλληλο-αναγνώριση των εν λόγω δύο περιοχών ως αυτόνομων ή ανεξάρτητων].
Παράλληλα θεωρώ ότι οι αναφορές και δηλώσεις [κυρίως από την Αριστερά] περί «οδυνηρού συμβιβασμού» ή/και «οδυνηρής λύσης» [στο κυπριακό] για την ελληνοκυπριακή κοινότητα, είναι άκαιρες και δεν πρέπει να γίνονται καθώς τούτες ενισχύουν τον ελληνοκυπριακό εθνικισμό.
2. Χωρίς πολιτική ισότητα μεταξύ των δύο κοινοτήτων λύση δεν πρόκειται να επιτευχθεί. Γι’ αυτό και το δίλημμα «Ομοσπονδία ή Διχοτόμηση» δεν είναι καθόλου εκβιαστικό. Η Ομοσπονδία είναι πλέον μια αναγκαιότητα. Κι όπως κάποτε έγραψε και ο κοινωνιολόγος Αντρέας Παναγιώτου στο περιοδικό “Καλέμι” [της “Πλατφόρμας Εκπαιδευτικών”] «Η ομοσπονδία [αποτελεί] ..διεύρυνση της δημοκρατίας», καθώς θεσμοθετεί τα δικαιώματα των μειονοτικών κοινοτήτων και κατοχυρώνει την πολιτική τους εκπροσώπηση [link: http://www.scribd.com/doc/25303258/Kalemi-jan].
3. Κι αφού η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία αποτελεί διαχρονικό και μακροχρόνιο στόχο της Τουρκίας και «σύνοψη των τούρκικων θέσεων», γιατί τέλος πάντων η τουρκική πλευρά δεν δέχεται ότι έχει συμφωνηθεί μέχρι σήμερα, ή έστω τις «μεγάλες πρόσφορες του Προέδρου» [όπως χαρακτηριστικά με χλευασμό τις ονομάζουν οι ΕΥΡΩΚΟ-κοι, οι εθνικοσοσιαλιστές και οι λοιπές συνιστώσες της “αντιομοσπονδιακής συνοπαρτζιάς”]. Αντίθετα [Τουρκία και Έρογλου] συνεχώς υπαναχωρούν! Κι εμείς καλούμαστε να εγκαταλείψουμε τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία στ’ όνομα κάποιας αόριστης «ευρωπαϊκής λύσης» ή για ένα ενιαίο κράτος. Μα είσαστε σοβαροί ρε σαΐνια; Εδώ η Τουρκία δεν δέχεται τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία [όπως ο Πρόεδρος Χριστόφιας τη διατυπώνει] και προτείνει [η Τουρκία] συνομοσπονδία δύο κρατών] και θα δεχτεί επάνοδο στο ενιαίο κράτος; Εκτός κι αν απορρίπτεται κι “εκτελείτε” τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία γιατί προτιμάτε τη διχοτόμηση με στόχο τη διατήρηση ενός αμιγούς ελληνοκυπριακού κράτους. [Πάντως ο οπλολάγνος Χάρης Φεραίος που κάθε Σάββατο αρθρογραφεί στον “Φιλελεύθερο”, ουκ ολίγες φορές υποβάλε ότι πρέπει οι ελεύθερες περιοχές να διατηρηθούν αμιγώς ελληνικές και κάποια στιγμή να επιδιώξουμε την Ένωση με την Ελλάδα!]…
Καλυφτείτε ρε! Έχετε ξιshεπαστεί τελείως!!!
Anef_Oriwn
Δευτέρα 18/4/2011
********************************
Υστερόγραφον:
Το Blog “Επανένωση” θα μπορούσε να συνεχίσει την παρουσία του στα Blogοσφαιρικά ερτζιανά ως βήμα που να δίνει απαντήσεις στο αντιομοσπονδιακό και εθνικιστικό λόγο.
unifycyprus 